یکی از سخت ترین قسمت های نهج البلاغه اونجاهایی است که امام درباره مرگ صحبت میکنند واقعا تن آدم میلرزه،و گاه مو بر تنم راست میشود
یکیش رو براتون مینویسم
علی علیه السلام در راه بازگشت از صفین به گور های خارج از شهر کوفه نگریست و فرمود:ای ساکنان سراهای ترسناک و محل های بی آب و گیاه و گور های تاریک ای در خاک خفتگان ای بی کسان ای تنهایان ای وحشت زدگان شما پیش از ما رفتید و ما در پی شما می آییم "اما الدور فقد سکنت و اما الازواج فقد نکحت و اما الاموال فقد قسمت" خانه هایتان را دیگران ساکن شدند و همسرانتان،همسران دیگران شدند و دارایی هایتان تقسیم شده است"هذا خبر ما عندنا فما خبر ما عندکم؟" این خبر آن چیزی بود که نزد ماست پس نزد شضما چه خبر است؟ آنگاه امام رو به یارانش کرد و فرمود که اگر اجازه سخن گفتن داشتند به شما میگفتند که بهترین توشه پارسایی است.
