اشکال کار من و بی نشاطی همیشگی من آن جاست

که هر بار ظرف محبت کسی به خودم را خالی دیدم

میخواستم تا با محبت دیگری آنرا پر کنم

خدایا آنچنان محبت خود را و رفاقت خود را به من بده که از محبت غیر تو سیراب شوم

و ای خداوند آنسان قدرت مادی (که فعلا مصداق آن درسی است) به من بده که محتاج غیر تو نباشم

و ای خدا برای محکمی این دعا ست که درس میخوانم 

و من ایاک التوفیق

پی نوشت:در وصف دوستان نا رفیق همین بس...