اشکال کار من و بی نشاطی همیشگی من آن جاست
که هر بار ظرف محبت کسی به خودم را خالی دیدم
میخواستم تا با محبت دیگری آنرا پر کنم
خدایا آنچنان محبت خود را و رفاقت خود را به من بده که از محبت غیر تو سیراب شوم
و ای خداوند آنسان قدرت مادی (که فعلا مصداق آن درسی است) به من بده که محتاج غیر تو نباشم
و ای خدا برای محکمی این دعا ست که درس میخوانم
و من ایاک التوفیق
پی نوشت:در وصف دوستان نا رفیق همین بس...