دو شب پیش با عده‌ای از دوستان خوبم رفته‌بودیم سینما تماشای فیلم "رد خون"
دوستان گویا از ماجرای نیمروز که به واقع مقدمه این فیلم بود بیشتر لذت برده بودند هم از صحنه های اکشن اش و هم از دیالوگ های امنیتی و اطلاعاتی اش هم حتی از بیان تاریخ صدر انقلاب اما به زعم من رد خون یک سر و گردن از ماجرای نیمروز پخته تر بود هم از حیث مشخص کردن درد کسانی که به جبر عقیده و جنگ روانی قلم آهنی بر دفتر زندگی خود می‌کشند هم از حیث بیان برخی اشتباهات و ایرادات اول انقلاب و باز از جنبه های مختلف دیگر
فیلم مثل بقیه فیلم های مهدویان فیلمی نیست که مثل بادیگارد تراز سینمای انقلابی باشد اما حرف هایی برای گفتن داشت!
پی نوشت:"به یاد شهید صیاد"
