سلام
این روز ها دیگه کمتر کسی حال و هوای گشتن توی وبلاگ ها رو داره بیشتر هرکس گرفتار members خودش در کانال یا گروهش است (البته بعضی ها)بعضی ها هم قناعت کرده اند به روزی دو جمله از آیت الله فلانی و سه جمله از استاد بهمانی و یک دستور آشپزی و خلاصه کتاب چلان از استان چلانی(تازه دست بالا گرفتم خیلی ها هم...)به هرحال نه من میگویم بد است نه خوب اما باورکنید تجربه به من نشان داده آدم هایی روزی 4 ساعت مطالعه میکردند وقتی گرفتار این ها میشوند،میشوند آنچه که نباید بشوند،راستش با قناعت در این زمینه ها به جد مخالفم؛چرا باید قناعت کنیم در بصیرتمان وقتی دشمن قناعت نمیکند در فتنه هایش؟!یا مثلا به جای اینکه فرد سخنرانی گوش بدهد قناعت میکند به یک یا دو جمله خلاصه از سخنران یا به عبارتی گزیده سخنرانی حال سوال من اینجاست اگر بقیه سخنرانی به درد نمیخورد که سخنران اصلا آن ها را نمیگفت البته بعضی در جواب میگویند ما قسمت های مهم سخنرانی هایی متعددی را میبینیم با این کار تعداد سخنرانی ها را افزایش میدهیم اما از نظر یکی از رواشناسان اسلامی که میشناسم ش ،این دقیقا همان ساندویچی ! شدن بچه مذهبی هاست و موضوع همان قناعت نه به جاست.
----
به هرحال این موضوع موضوع بسیاری از اهل نظر است و من نه سوادش رو دارم که بشینم سبک سنگین کنم نه میتونم پاسخگوی سوالات ضد این نظریه باشم پس بهتر که فقط یه سری کد بدم هرکس خواست از کسانی بپرسه که اهلیت جواب دادن داشته باشن اما اون چه که برای حقیر مسلمه نباید وقت زیادی رو در این کانال ها و گروه ها بود حتی برای بحث های مذهبی و فکری!
khanomi ..
